تاریخچه ساختار سازمانی آمادگی جسمانی در ایران

تاریخچه ساختار سازمانی آمادگی جسمانی در ایران
آمادگی جسمانی و ایروبیک در ابتدا یک فدراسیون مستقل بود که در سال 1390 با تصمیمات غیر کارشناسی با فدراسیون ورزش‌های همگانی ادغام شد و به عنوان انجمن زیرمجموعه این فدراسیون قرار گرفت. از سال 1394 به بعد آمادگی جسمانی به دلیل تعداد مخاطب زیاد، درآمدزایی بالا و توسعه ساختاری، دیگر در قالب یک انجمن نمی‌گنجید و مدیران وقت فدراسیون احساس خطر کردند که مبادا دوباره فدراسیون شود. زین پس تصمیم بر محدود کردن انجمن گرفتند. در طول یک سال و نیم سه بار نائب رئیس انجمن را تغییر دادند و سپس با سه تیکه کردن انجمن، رئیس آن را نیز برکنار کردند. انجمن آمادگی جسمانی و ایروبیک در اواخر سال 1396 به سه انجمن رشته‌های آمادگی جسمانی، روش‌های تمرینی آمادگی جسمانی و ایروبیک تقسیم شد. در انتها با کش و قوس‌های فراوان در سال 1398 آمادگی جسمانی به یک سازمان با نام آمادگی جسمانی و روش‌های تمرینی تبدیل شد و رشته‌هایی مرتبط زیر مجموعه آن قرار گرفتند. پس از 11 سال انتظار در مرداد ماه 1401 به دستور وزیر ورزش، آمادگی جسمانی جان تازه‌ای گرفت و دوباره فدراسیون شد تا مسئولین آن با آزادی عمل بیشتری خدمات به مخاطبان خود ارائه دهند.

من، مهرداد غفاری نویسنده این متن در ابتدا به عنوان کارآموز وارد فدراسیون ورزش‌های همگانی شدم و سپس به مدت 2 سال مسئول روابط عمومی انجمن آمادگی جسمانی در زمان ریاست دکتر شهرام علم و سرکار خانم نسرین رمضانی انجام وظیفه کرده‌ام.

دسته‌بندیورزشکلید‌واژهوزارت ورزش و جوانانتاریخچهفدراسیون آمادگی جسمانیتندرستیانجمنآمادگی جسمانی و ایروبیکفدراسیون مستقلتصمیمات غیر کارشناسیورزش های همگانی
روابط عمومی سابق انجمن آمادگی جسمانیمعتبر ترین سازمان برگزار کننده دوره مربی‌گری و داوری آمادگی جسمانی در کشور...پنجشنبه 11 شهريور 1400